Jarig: Bericht 399: Perfectionisme?

Volgend stuk is ook een herhaling. Ik schrijf ook over een blog bijhouden. En ik ben niet perfectionistisch in de afwerking. Daar kwam ik deze week achter (een beetje laat als je al bijna 39 bent).

Een aantal jaar geleden heb ik een schilderij gemaakt waarop twee naakte vrouwen zijn afgebeeld. Het linnen doek was ongeveer 50 bij 80 cm. Omdat linnen duur is en het doek zo groot, had ik heel veel moeite met de eerste vrouwenfiguur. Ik wilde het namelijk zo goed doen dat ik niet los genoeg werkte. De tweede vrouwenfiguur was een stuk beter. Jammer genoeg kan ik dit maar gedeeltelijk toepassen op schrijven.

Op de middelbare school heb ik opstellen geschreven. Toen was ik al blij met een vijf. Mijn probleem was dat ik snel een tekst stom vond als ik het op papier zag. Ik heb alleen nooit het idee gehad dat iemand mij goed verteld heeft hoe ik mijn opstellen kon verbeteren.

Sinds ik met dit weblog ben begonnen, schrijf ik steeds langere teksten. Ik kwam er namelijk achter dat ik te snel door een verhaal wilde. En dus niet de ‘tijd’ nam om naar een punt te komen. Ik ging gewoon van punt naar punt zonder tussenzinnen. Nu moet ik waarschijnlijk weer oppassen dat ik niet te veel tussenzinnen gebruik. Ik vind het alleen nog steeds moeilijk om het punt te vinden waarop ik het kan publiceren. Als ik de lat heel hoog leg, komen er geen stukjes meer op mijn weblog. Maar als ik de lat te laag leg komen er te veel slechte stukjes op mijn weblog.

Ik las laatst ergens dat men plaatopnames ‘slechter’ maakt om ze mooier, echter te laten klinken. Ook fotomodellen worden aantrekkelijker gevonden als ze iets minder perfect zijn. Een geheel symmetrisch gezicht wordt namelijk niet als aantrekkelijk gezien. Ik heb een keer een buitenkunst week illustratie gedaan, waarbij ik de grootste moeite had met de opdracht: creëer een cartoon figuurtje. Ik wilde hem namelijk te perfect tekenen waardoor hij niet tot leven kwam.

Zoals je als in de titel ziet is dit bericht 399. Dat is de reden van dit stuk. Je gaat namelijk nadenken over waarom schrijf en hoe goed schrijf ik. Op die laatste vraag geef ik geen antwoord. De reden waarom ik schrijf is nog steeds dezelfde waarom ik ooit begonnen. Ik wilde namelijk aan ‘iemand’ vertellen wanneer de nieuwe cd van willekeurig welke artiest uitkomt of welke fantastische ontdekkingen ik nu weer gedaan heb. En ja ik heb vrienden en die vertel ik het ook weleens. Alleen zijn ze niet op dezelfde manier in muziek geïnteresseerd. Ik heb me weleens zitten afvragen of ik met dit weblog zou doorgaan als het nul lezers had gehad. Maar ik geloof dat ik daar pas achter kom als ik daadwerkelijk nul lezers heb. (En ja ik denk te veel na).

Jarig

Mijn blog bestaat geloof ik al drie dagen 6 jaar (21 januari 2005 gesticht). In die 6 jaar is er veel veranderd en ook veel hetzelfde gebleven. Mijn passie voor muziek bestaat bijvoorbeeld nog steeds. Ik ben wel een aantal keer verhuisd. Maar om mijn jarige blog te vieren, heb ik besloten om een aantal stukjes in de herhaling te gooien; gewoon omdat ze leuk, mooi of grappig zijn. Hieronder een stukje over de de hik uit januari 2005:

Ik heb de hik. Ik haat de hik hebben. Als ik op een dag de hik heb dan weet ik van tevoren al dat ik een paar keer op dezelfde dag de hik heb. En ja hoor. Nou officieel is het nu donderdag, maar ik heb nog niet geslapen dus voor mij is het nog steeds woensdag en vanmiddag had ik ook al de de hik. Ik moet nu maar eens gaan slapen en morgen zonder hik weer opstaan.

8 tracks januari 2011

Ik kom nog even terug op mijn jaarlijstje van 2010. Hierin staan de platen die ik het meeste gedraaid heb en nog steeds draai. Deerhunter (Halcyon digest), Warpaint (the fool)en Glasser (Ring)vielen net buiten de boot. Mijn jaarlijstje gaat dus niet over wat de beste platen waren van het jaar, maar de mooiste. Hieronder staat weer een 8 tracks mix met mooie nummers.

Weeping Song

Nog zo'n goede van Nick Cave. En toen moest er maar weer eens tekst komen.

We call upon the author to explain

Eén van mijn favoriete Nick Cave nummers.