Ik ben dus pas verhuisd en tijdens mijn schilderwerkzaamheden had ik niet veel tijd om nieuwe muziek te zoeken en te kopen. Maar na twee maanden geen cd's gekocht te hebben, had ik weer behoefte aan nieuwe platen. Dan worden het geen nieuwe bands, maar oude bekenden. Eén van die oude bekenden is Tapes 'n Tapes. Hun vorige plaat The Loon belandde in mijn Top vijf van 2006. Nu hebben ze een nieuwe uit genaamd Walk it off. Mijn eerste reactie was hij rockt meer en ze zijn het springerige kwijt. Maar na een paar keer luisteren kwam het springerige weer terug. Het is alleen minder prominent. Maar na die paar keer beluisteren kwam de plaat tot een stop. Hij komt niet meer vooruit. Ik denk toch wegens een gebrek aan het springerige en te veel rock.
Een andere oude bekende die een nieuwe cd uitbrengt is Portishead. Een derde album na 9 jaar, wat moet je dan verwachten. En moet je wel wat verwachten. Lang werken aan iets is niet altijd voordelig. Maar in dit geval heeft het wel goed uitgepakt. Alhoewel ik in eerste instantie een antipathie had tegen bepaalde nummers. De nummers waarvan ik vond dat Beth te hoog zong waardoor ze te ver verwijderd raakte van de rest van de instrumentaie. Er staat zelfs een akoestisch liedje op Maar nadat ik de cd een aantal keer beluisterd had wist ik niet meer welke nummers dat waren. Sferisch, duister akoestisch, gedreven en vreemd zijn woorden die je aan deze cd of bepaalde nummers kan plakken. 'We carry on' is mijn favoriet vanwege het gedreven ritme.
Ik ben dus pas verhuisd en tijdens mijn schilderwerkzaamheden had ik niet veel tijd om nieuwe muziek te zoeken en te kopen. Maar na twee maanden geen cd's gekocht te hebben, had ik weer behoefte aan nieuwe platen. Dan worden het geen nieuwe bands, maar oude bekenden. Eén van die oude bekenden is Tapes 'n Tapes. Hun vorige plaat The Loon belandde in mijn Top vijf van 2006. Nu hebben ze een nieuwe uit genaamd Walk it off. Mijn eerste reactie was hij rockt meer en ze zijn het springerige kwijt. Maar na een paar keer luisteren kwam het springerige weer terug. Het is alleen minder prominent. Maar na die paar keer beluisteren kwam de plaat tot een stop. Hij komt niet meer vooruit. Ik denk toch wegens een gebrek aan het springerige en te veel rock. 
Een andere oude bekende die een nieuwe cd uitbrengt is Portishead. Een derde album na 9 jaar, wat moet je dan verwachten. En moet je wel wat verwachten. Lang werken aan iets is niet altijd voordelig. Maar in dit geval heeft het wel goed uitgepakt. Alhoewel ik in eerste instantie een antipathie had tegen bepaalde nummers. De nummers waarvan ik vond dat Beth te hoog zong waardoor ze te ver verwijderd raakte van de rest van de instrumentaie. Er staat zelfs een akoestisch liedje op Maar nadat ik de cd een aantal keer beluisterd had wist ik niet meer welke nummers dat waren. Sferisch, duister akoestisch, gedreven en vreemd zijn woorden die je aan deze cd of bepaalde nummers kan plakken. 'We carry on' is mijn favoriet vanwege het gedreven ritme.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten