Ik meld even van tevoren dat ik niet aan bronnenonderzoek heb gedaan. Ik put dus uit mijn geheugen.
Ik las vandaag dat mijn wereldbeeld existentianilistisch nihilisme (ik hoop dat ik het goed geschreven heb) heet. Ik geloof nl. dat er geen zin in het leven is en dat je er dus zelf wat van maken. Zo geloof ik ook niet in leven na de dood en ook niet in God. Ik hou wel van films, series en boeken die over onverklaarbare zaken gaan.
Nu heb ik weleens gehoord dat bij mensen die in God geloven, een bepaald gebied in de hersenen actief wordt. Dit is bij mij dus blijkbaar niet actief. Ik denk dat het voor mij dan ook een fysieke onmogelijkheid is om in God te geloven.
Een verklaring voor het bestaan van godsdiensten en kerken is dat het de sociale samenhang in een samenleving bevordert. Daar kan ik mij wel in vinden. Misschien is het in dat opzicht ook goed dat er genoeg mensen zijn die wel geloven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten