A4-tje

Die recensie van Close to Paradise van Patrick Watson komt nog. De eerste versie heb ik afgekeurd. En de tweede versie komt maar niet tot ontwikkeling. Dit wordt gedeeltelijk veroorzaakt door een A4-tje dat ik morgen moet inleveren. Een A4-tje voor mijn oma's verjaardag. Ze wordt morgen negentig. En ik heb mijn A4-tje nog niet af. Ik ben herinneringen aan het ophalen. Het zijn niet altijd herinneringen aan haar. Maar dan gaan ze over de visites aan haar, van die keer dat ik met twee neven op één fiets fietste, van al die keren dat we op het pleintje achter door elkaar liepen en fietsten, de voetbal tegen de garagedeuren en de keren dat we op het dak van de garages liepen.

My3voor12

De video Top Tien die ik heb opgestuurd naar de VPRO voor My3voor12 met commentaar van mij (via de site kan je zien wanneer mijn clips te zien zijn):

16 horsepower - splinters
Komt van het meest intense album ooit.

Coparck - A Good Year for the Robots
Lekker nummer met een mooie videoclip

De Kift - De onbekende
Nederlandstalig, goede videoclip en lekkere blazers

Hanne Hukkelberg-Cheaters Armoury
Mijn ontdekking van dit jaar. Een mooie stem, mooie muziek met mooie beelden.

I Am Kloot-Over my shoulder
Band met de mooiste debuutplaat. En ze hebben altijd coole videoclips

Isobel Campbell-Ramblin Man
Fantastische combinatie van stemmen en één van de beste nummers van de plaat.

Millionaire - I am on high
Op dit nummer kan je goed uit je dak gaan.

Roisin Murphy - Sow into you
Een gevolg op Moloko

Tapes n Tapes - Insistor
Mijn soundtrack bij Footballer's wifes

Zoot Woman - Taken it all
Ik zit met smart op een vervolg te wachten

Privacy op internet

Als je op Internet surft ben je niet echt anoniem. Zelfs niet als je een nickname gebruikt. Men kan via diverse methoden achter je identiteit komen. Ikzelf zit niet achter een Proxy server. En ik gebruik ook geen andere mogelijkheden om mijn IP adres te verbergen. Dus in mijn geval kan mijn redelijk gemakkelijk achter mijn identiteit komen.

Ik hoef geen kinderporno te zien. Ik heb geen afwijkende politieke ideeën. Dus ik zeg altijd: ik heb niets te verbergen. Maar in andere landen kunnen mensen niet vrijelijk hun politieke ideeën uiten. Ze mogen soms niet eens op Internet. Of er worden sites geblokkeerd. Dus alleen al vanwege recht op informatie en vrijheid van meningsuiting, moet je anoniem kunnen Internetten. Dus dan is de conclusie anoniem Internetten moet kunnen.

Maar kijk dan eens naar fora, waar mensen anoniem hun commentaar kunnen spuien. De scheldwoorden die er dan staan, gebruik ik niet eens in het werkelijke leven laat staan op Internet. En praten die mensen in het echte leven ook zo? Als je geen bekeuringen meer zou geven voor fout parkeren en door rood stoplicht rijden, zou men zich net zo netjes aan de regels houden als nu? En hoe komt het toch dat mensen het onzin vinden om een kaartje voor de trein te kopen als ze niet gecontroleerd worden. Je betaalt toch voor je vervoer en niet voor de controle. Maar mij geeft het indruk dat een bepaalde (sociale) controle nodig is om een samenleving beschaaft te houden.

Nadat ik dit stuk heb geschreven kom ik toch tot conclusie dat anoniem internet moet kunnen. En natuurlijk moet je misbruik tegengaan. Maar daar heb ik nog geen goede oplossing voor gevonden.

Het simpele internet leven.

Eigenlijk is het zonde van al het werk dat mensen in de opmaak hun weblog stoppen. Ik was het een beetje zat om elke weblog apart te bezoeken. Zelfs al gebruik ik blogrolling om te kijken of iemand een nieuwe post heeft geschreven. En via 3voor12 had ik over netvibes gehoord. Dus nu ben ik allemaal feeds aan mijn netvibes pagina aan het toevoegen. Je kan zelfs het hele bericht lezen als mensen tenminste full post aanzetten. Ik geloof dat ik het maar weer af ga zetten. Dan bezoeken mensen tenminste mijn site nog eens. Ik beloof dat ik nog steeds hele sites zal bezoeken.

Videoclips in Den Bosch

Het is een vreemde gewaarwording. Je loopt een zaal binnen met 50 televisies, maar je hoort geen geluid. In het stedelijk museum van Den Bosch is een tentoonstelling bezig van/over videoclips en videokunst allemaal van Nederlandse regisseurs. Een citaat uit bijbehorende folder:'Terwijl de uitzendtijd voor videoclips de laatste tijd afneemt, maakt vooral de videoclip van vaderlandse bodem een enorme sprong voorwaarts'. Ik vroeg me eigenlijk af hoe dat komt. Zou het tegenwoordig goedkoper zijn geworden om een videoclip te maken? In ieder geval was het een mooie, maar vermoeiende tentoonstelling. Ik ben op een gegeven moment maar een rondje gaan lopen om mijn oren en ogen even rust te gunnen. Ik heb nu een aantal videoclips op TV gezien in plaats van op YouTube. Hieronder een aantal van mijn favorieten (nu wel op de computer).

Menno Otten:
Track 4 - Aarvarck&U-gene



Matte Mourik/Andre van Hout/ Stella Zelm:
De onbekende - De Kift


Arthur Ivens&Smart Rascall:
U ain't like me - Kubus&Bang Bang


100% Halal:
Shitty Bum - C-mon&Kypski


Broersen&Lukacs:
Into Routine-Coparck

Deze video vind je op de video pagina van Coparck.

De echte making of:

Ik voel me levend in de stad

ZNF: Zita Swoon

Als je met de trein in Middelburg aankomt, zie je al vrij snel de Lange Jan oplichten. Verdwalen zul je dus niet snel. We volgden de lichtjes en kwamen bij het Abdijplein aan. Daar stonden een hoop mensen op een kluitje. En nog vroeg ik me even af waar het podium was. Het voordeel van dit podium was dat je er rond kan lopen. Het had alleen wel een halve meter hoger mogen zijn. Het was bijna half tien toen ik een man achter de mensen langs zag lopen met een vol bekertje en een aantal lege bekertjes. Ik dacht hij zoekt vast zijn medegangers. Later bleek dat het Joris Caluwaerts van de band was. Hij had zijn weg tussen de mensen door gevonden waarna ze het podium betraden. Volgende keer moet ik toch iets noteren, want ik weet echt niet meer met welk nummer ze begonnen. Ik ging rondlopen om te kijken waar het beste uitzicht was. Ze staan zo opgesteld dat ze elkaar allemaal aan kunnen kijken. Tom Pintens loopt nogal eens heen en weer tussen de toetsen en zijn plekje naast de twee achtergrondzangeressen. Het beste uitzicht vond ik aan de kant van de achtergrondzangeressen. Ik keek hun op de rug, maar SKC zag ik van voren. Ze speelden het eerste uur wat rustigere nummers. Aan het eind voor de toegift rockten ze er nog twee nummers doorheen. De toegift kwam na elven toen zou volgens het programma Billie King moeten beginnen (Billie Kinky zoals Stef Camil Carlens ze noemde). Tijdens de toegift zijn wij naar huis gegaan; wij moesten de trein halen. De laatste twee reguliere platen zijn niet favoriet bij mij, maar het concert smaakt naar meer.

Making of?

Coparck - Thoughts you thought you could do without

ZNF: Vloed

Als je de plot van het stuk 'Vloed' (Zeeland Nazomer Festival) niet wilt weten moet je niet verder lezen.
Je komt binnen door de deuren van een oude sluis. Vervolgens loop je richting de tweede set sluisdeuren, die trouwens afgeschermt zijn door de tribune. Als je op de tribune zit kijk je naar de tweede set sluisdeuren waar binnen een podium van gras staat. Er achter loopt een dijk en boven de sluisdeuren loopt een pad. Het geheel wordt mooi uitgelicht. En daar ontvouwt zich het volgende verhaal.

Een vader komt na 24 jaar en zeven maanden weer eens langs bij zijn zoon. Niet zijn enige zoon blijkt verderop in het stuk, maar wel zijn enige levende zoon. Hij merkt dat zijn zoon niet zo blij is om hem te zien. Die zoon is getrouwd, krijgt een kind en is boer. Waarom zijn vader langskomt, wil hij eigenlijk niet weten. Het belangrijkste is dat hij meteen weer weggaat, want wat heb je na 24 jaar thuis te zoeken. Het blijkt dat hij nog steeds de eigenaar is van het huis en het land waarin/waarop de zoon woont. Hij heeft een brief gekregen waarin hem gevraagd wordt om zijn land terug te geven aan de zee. Hij moet alleen nog een handtekening zetten. Uiteindelijk tekent hij, maar niet voor de onteigening. Hij tekent een overdrachtsverklaring waarin hij het land en het huis overdraagt aan zijn zoon.

Een mooie voorstelling in een mooie omgeving. Er wordt goed gespeeld door de acteurs. De omgeving speelt een grote rol in het stuk.

Sonata Mix Dwarf Cosmos

Als ik naar mijn cd verzameling kijk, zijn er een aantal dingen die mij opvallen. Ten eerste is het grootste percentage cd's nog steeds afkomstig uit Amerika en Engeland. Ten tweede zijn het voornamelijk mannen. Ten derde is mijn cd verzameling nogal wit uitgevallen. Als ik kijk naar wat ik dit jaar heb gekocht, blijk ik op twee punten een inhaalslag te willen maken: vrouwen en europa (vooral scandinavië). Een voorbeeld daarvan is de laatste cd van Susanna (Wallumød afkomstig uit noorwegen). Deze cd heeft de zeer intrigerende titel 'Sonata Mix Dwarf Cosmos'. Ze lijkt antwoord te willen geven op de vraag 'hoe minimaal kan je muziek maken?'. Als je zo'n stem hebt als zij heeft, heb je ook niet veel nodig. Deze stem staat dan ook centraal in de nummers. Meestal zijn daar maar één of twee instrumenten aantoegevoegd. Je moet er zelf niet te veel aan toevoegen, want dan verdwijnt de magie van de cd. Een mooie toevoeging aan mijn cd verzameling.

Susanna

Fuzzy

Nog steeds het mooiste liedje ooit gemaakt: