Ik wilde geen regenpak aan in Paradiso dus ging ik met de bus, de trein en een paraplu naar Amsterdam. Toen ik daar aankwam moest ik weer even zoeken wat een gedeeltelijke natte broek en natte jas opleverde. Iedereen was aan het schuilen en marian banjerde maar voort door de regen. Toen bleek dat ik veel te vroeg was. Waar is de zaal, waar is de toilet dat waren mijn vragen. Vervolgens had ik nog tijd om tweets te lezen en nog een uitvinding te doen op mijn laatste MP3 speler. Het podium was redelijk leeg want Hanne speelde een solo concert. Er stond een microfoon, een gitaar en een krukje waar een MacBook opgezet werd. Ze had nog een keyboard (een kleintje maar). En natuurlijk de versterkers. Ze begon met drie nummers met gitaar en de beats van de laptop. Waarvan één Bandy Riddles was. Vervolgens kwam er wat meer variatie in de nummers qua instrumentatie. Ze speelde piano op Northwind. Een verstild moment was het nummer Bygd till By. Op het laatst speelde ze nog Words @ A Piece of Paper waarbij ik vond dat de piano de zang iets te veel overheerste. Ze praatte vrij weinig tussendoor. Ze zegt meer met haar liedjes. Al met al een mooi concert van iemand die hele mooie liedjes schrijft. Later stond ze zelf nog cd's te verkopen. En het is dat Rykestrasse 68 er met ander artwork lag waardoor ik die kocht om daar meteen eeen handtekening op te laten zetten.PS. Volgens mij is er echt een causaal verband tussen de lengte van een persoon en het feit dat ze op een podium gaan staan.
