Gisteravond was ik weer eens in Amsterdam voor een concert. Ditmaal was het van de band Einstürzende Neubauten in de melkweg. Die zaal kon ik trouwens makkelijker vinden dan Paradiso. Ze touren met de show 3 decades 2 night celebration. En ik was er de eerste avond. Deze avond begon met een film (met fragmenten over/van EN) die aan het draaien wwas in de oude zaal. Op het stonden de 'instrumenten' al klaar (niet de Jet Turbine want daar hadden ze een truck voor nodig en die hadden ze nog niet). Op een gegevn moment kwamen ze op en gingen ze spelen. Ze hebben eerst het 'grote' Grundstück gspeeld en daarna nog een aantal nummers die ze bijna nooit tot nooit spelen (Seele brennt, Total Eclipse of the sun en als encore Sand). Vervolgens hielden ze er na een uur mee op en begon het opruimen van het podium.
In die tijd ben ik eens verder gaan kijken. Toen belandde ik in de mediaroom waar de korte 'film' the Truth Machine' draaide. Hij leek gefilmd te zijn 1 shot en je zag bijna stilstaande beelden van mensen in bepaalde situaties waaronder een ongeluk. Het geluid was gemaakt door Alexander Hacke.
Na een half uur kwam Blixa op een leeg podium op. Hij vertelde dat hij graag eens op een leeg podium optrad. Want met EN staat het podium altijd helemaal vol met alle instrumenten/machines voor hun nummers. En deze performance was alleen hem, de microfoon, een sample machine en mephisto (de geluidsman/technicus). De melkweg had geadverteerd met spoken word dus om daaraan te voldoen las hij een spam mailtje voor. Het eerste 'nummer' begon hij gewoon zonder verhaal.
In de tweede 'act' ging hij het onze zonnestelsel zoals ze het kende in de 16de eeuw nabouwen in geluid. Daarvoor moesten wij een toon (we waren gammastraling) zingen dat opgenomen werd. Dit mochten we tot drie keer toe doen omdat de eerste keer mephisto volgens Blixa er een gravelroad van maakte. De tweede keer kwamen we zelf op band er doorheen en de derde keer was het gelukt. Dus toen kwamen de planeten erbij en kometen etc. En toen liet mephisto het zonnestelsel verdwijnen.
Vervolgens vertelde hij over een autotrip die hij gemaakt had naar een optreden. De radio stond aan in de auto en hij snapte één zender helemaal niet namelijk Radio Sunshine (duits). Hij had het idee dat die zender muziek produceerde die door computers gemaakt was. En hij ging voordoen hoe dat klonk. Hij begon met een beat in vierkwarts maat en kreeg het vervolgens weer aan de stok met mephisto. Die gravelweg kwam namelijk weer voorbij.
Blixa was hierna klaar en vervolgens kwam er een redelijk reguliere set instrumenten op het podium. Het bleek dat dit voor Hitman's Hell was een band van Alexander Hacke. Het was trouwens zonde dat hij aan het eind van de avond speelde want het publiek verdween steeds meer. Ik ben voortijdig vertrokken. Terwijl ik de muziek wel wat vond. Maar ik had het wel gehad na drie uur staan.
Al met al heb ik mij prima vermaakt. En ben ben ik toch ook nieuwsgierig geworden naar een wat langer concert van EN. Dus nu maar hopen dat ze toch nog eens gaan optreden na deze tour.
PS. Nog even de titels toegevoegd die EN speelden op 14 oktober.
