Zingen

Ik zat laatst naar Oeverloos (uitzending 2 november 2008)van kinkFM te luisteren. Daar werd op verzoek Guuz Hoogaerts een nummer van Gordon's laatste plaat gedraaid met de mededeling dat er geen twijfel over mogelijk is dat Gordon goed kan zingen. Mij is altijd opgevallen dat ik als iemand in het nederlands hoor zingen ik heel slecht kan beoordelen of iemand goed kan zingen. Pas als ik iemand in het engels zingt, hoor ik het goed. Net alsof ik veel te gefixeerd ben op wat ze zingen dan op hoe de stem klinkt. En dat kan ik niet afzetten.

Big City

In mijn 'muziek' leven zijn een aantal keerpunten aan te wijzen. Ik heb het idee dat ik nu weer op een keerpunt ben beland. Ik begin namelijk de cd Big City van Zita Swoon te waarderen.

Toen deze cd net uitkwam heb ik hem gelijk gekocht en een paar keer gedraaid. Ik hoorde er niets in. Volgens mij was het gewoon een slechte cd. Laatst had ik Big City in plaats van Big Blueville meegenomen naar mijn werk. En toen begon ik het te horen. De extra geluidjes in de liedjes. Ik hoor nu dus beter de subtiliteiten in een nummer. Misschien wordt dit mijn nieuwe muzieksmaak: subtiele muziek. Vorig jaar ben ik al een beetje bezig geweest met experimentele muziek en nu dus subtiele muziek. Straks kan ik geen genre of stijl meer opnoemen waar ik niet naar kan luisteren.

Luistergedrag deel 2

Op elke plaat zijn toch maar een paar mooie nummers te vinden. De singles zijn de enige mooie nummers op een plaat. Dit zijn de opmerkingen die ik vaak hoor. Die mensen snappen ook niet waarom ik cd's koop. En nog zo'n mooie is: deze cd's worden saai. Nou koop dan minder saaie platen.

Als ik platen draai, zet ik altijd de shuffle aan. Waarschijnlijk vanwege die mindere nummers die altijd op een plaat staan. Als je ze namelijk altijd in dezelfde volgorde draait dan zijn er nummers die je op een gegeven moment niet meer hoort. Net zoals vroeger toen ik nog naar radio3 (tegenwoordig 3FM) luisterde. Ik maakte dan huiswerk terwijl de radio aanstond. Meestal hoorde ik de radio niet echt behalve als er een leuk nummer langskwam dan ging ik weer luisteren. Als ik op mijn computer naar muziek luister zet ik meestal hele cd's op. Ik blijf erbij dat je favorieten hebt, maar dat kan toch veranderen.

En nog iets. Soms zou ik willen dat ik mijn stereo playlist ook kan scrobbelen op LastFM. Dan krijg je een veel eerlijker beeld van mijn luistergedrag.

En toch blijf ik cd's kopen.

Luistergedrag

Eigenlijk is de radio mijn favoriete medium. Een aantal jaren geleden heb ik meegedaan aan een luisteronderzoek betreffende mijn luistergedrag. Ik kreeg een voorgedrukt 'schrift' waarin ik moest noteren wanneer en hoe lang ik naar de radio luister. Vervolgens ga je klok kijken tijdens het radio luisteren. En ga je soms langer en dan weer korter luisteren om te laten zien naar welke zenders je luistert en naar welke zenders je absoluut niet luistert. Waardoor ik het gevoel kreeg dat je de resultaten veel te makkelijk kan manipuleren. Ik heb er ook weleens over nagedacht om te noteren naar welke cd's ik luister. Maar ik ben bang dat dan het kiezen minder spontaan gaat.

Nu heb ik een MP3 speler van 8 Gb. Ik ben druk bezig om hem vol te zetten. Ik zit op dit moment aan de 6 Gb. Ik heb afwisselend geript in .ogg, .MP3 en WMA files. En ik ben op een gegeven moment ook met 192 kbs gaan rippen. Omdat ik zoveel cd's kwijt kan op 8 Gb, komen er ook cd's op die ik thuis niet meer zo vaak draai. Mijn MP3 speler zet ik vaak op shuffle. De frequentie van luisteren naar weinig gedraaide platen wordt nu te hoog. Ik moet dus een indeling gaan bedenken op basis van populariteit.

Dan wordt het toch handig om het bij te gaan houden. Ik moet mijn eigen platen sterren gaan geven. Ook een leuk klusje als je over de 600 cd's hebt. Niet dat ik die allemaal op mijn MP3 speler ga zetten. Ik ben wel blij dat ik een MP3 speler van 8 Gb heb gekocht en niet één van 30 Gb.

Waarom is er na The Beatles wel veel meer popmuziek gemaakt maar geen betere?

Omdat ze overal de eerste in waren. Dit is het antwoord van Gijsbert Kramer in het programma Cantina (in het eerste uur na 50 minuten).

Hij heeft een boek geschreven genaamd 'Popmuziek in een notendop'. En dit is één van de vragen die hij beantwoordt. Nou ben ik het niet eens met het antwoord dat hij gaf in Cantina. Ze kunnen niet de eerste zijn, want men maakt muziek als reactie op het verleden. The Beatles zijn ook gewoon begonnen met het proberen naspelen van oude muziek en vervolgens hun eigen nummers te schrijven. Het goede van The Beatles was dat ze aan hun inspiratiebronnen een hele eigen draai konden geven. En dat is wat de huidige generatie popmuzikanten ook doet.

Moeilijk

Als ik weer eens een nieuwe cd heb gekocht en ik hier over die cd schrijf, zou ik weleens willen schrijven hoe ik erbij kwam om die cd te kopen. Maar dat ligt bijna nooit aan één ding of voorval. Een voorbeeld is CSS hun naam kwam ik vaak tegen op de muziek sites die ik bezoek, maar de verhaaltjes die ik erover las ,spraken me niet genoeg aan. Dus heeft het een tijd geduurd voordat ik op zoek ging naar hun muziek.

Bij sommige cd's kan ik het gedeeltelijk aanwijzen. Tapes 'n Tapes bijvoorbeeld, die naam kwam ik regelmatig tegen, maar de interesse kwam pas toen ik naar 3voor12 TV zat te kijken en daar een videoclip in voorbij kwam. In 16 horsepower raakte ik geïnteresseerd na een documentaire bij de VPRO over ze gezien te hebben, terwijl ik de naam al weleens ben tegengekomen. I am Kloot speelde in het voorprogramma van Heather Nova. Maar van de meeste cd's weet ik het bewuste moment niet meer. Jammer maar helaas.

Blijven hangen

Ik zat laatst naar 'In a bar under the sea' van dEUS te luisteren. En als ik dan naar de tracklist kijk en ik bedenk me welke nummers ik ken zonder de CD op te zetten dan zijn dat er niet zoveel. En dat heb ik eigenlijk wel met veel CD's. Er zijn altijd een aantal nummers die ik meteen in mijn hoofd hoor, maar de rest herken ik pas als ik ze hoor. Natuurlijk verschilt het per CD hoeveel dat er zijn, maar toch. Het blijkt bij mij toch een belangrijk aspect van CD's te zijn. Ik vind bijvoorbeeld 13 van Blur best een goede CD. Maar het is ook een CD waar maar twee nummers echt zijn blijven hangen. Die CD zet ik dan ook bijna nooit op. Dit is één van de redenen dat ik moeite heb met het aspect goed of slecht (over goed en slecht heb ik al eerder geschreven). Ik kan een CD goed vinden, maar hem toch niet kopen. Dan weet ik al van tevoren dat ik hem nooit zal draaien. En ik weet best wel dat een aantal CD's die ik heb echt niet de geniaalste CD's ooit zijn, maar ik vind ze mooi.

Op mijn werk draai ik CD's op het lab. Sommige nummers verdwijnen snel naar achtergrond en dan word ik weer 'wakker' bij andere nummers (wat meestal de 'blijf hangen nummers' zijn). Vroeger, toen ik nog naar muziekradio luisterde tijdens lezen of huiswerk maken, had ik dat ook. Om dit zoveel mogelijk te voorkomen, draai ik CD's meestal op de Shuffle/Random stand.

De CD's die ik koop, moeten dan ook aan de volgende eisen voldoen:
1. Natuurlijk moet de muziek mij aanspreken.
2. Maar dit mag niet te snel gebeuren, want dan ben ik snel klaar met zo'n CD.
3. En de stem van de zanger is een belangrijk aspect. Hoe goed de muziek ook is, als de stem van de zanger irritant is, dan koop ik de CD niet.
4. Een CD zonder zang komt er ook niet snel in (hier heb ik nog geen verklaring voor).
5. Er moeten een aantal nummers blijven hangen.
6. Ik koop er geen CD minder om, maar een CD mag eigenlijk niet langer dan 60 minten duren.

Muziekvlaag voorbij

In een jaar heb ik altijd periodes dat ik heel veel op zoek ben naar nieuwe muziek en dus ook periodes dat ik dat niet heb. En nu is de periode aangebroken dat ik geen nieuwe muziek zoek. Dat als ik in een CD winkel rondloop ik absoluut niet weet wat ik daar doe. De muziekvlaag duurde de afgelopen periode wel erg lang.

Ik schrijf mijn CD aankopen op in een schrift. En de laatste jaren met datum erbij en als ik daar naar kijk, zit er een soort lijn in. Toen ik nog op school zat en studiefinciering kreeg kocht ongeveer 10-20 CD's in een jaar (dit kan ik niet met cijfers onderbouwen). Mijn prioriteiten waren eten, drinken een dak boven mijn hoofd en vervolgens CD's. Voor boeken en kleding werkte ik in de zomervakantie. Toen ik ging werken en ging het aantal CD's dat ik in een jaar kocht sterk omhoog; net alsof ik een inhaalslag moest maken. Na een aantal jaar is die hoeveelheid gehalveerd naar ongeveer 35 CD's in een jaar.

Ik merk ook dat hoe minder geld ik te besteden heb, hoe kieskeuriger ik word.

Hoe vind je nieuwe muziek?

Ik zat laatst mijn statistieken van LastFM (audioscrobbler) te bekijken en toen viel me iets op. (Ik wilde nu dus even naar LastFM en die site ziet er heel anders uit. Dus ik heb even geen link aangemaakt.) Maar goed ik ga toch verder met mijn verhaal. Ik heb ongeveer 1200 nummers afgespeeld op mijn computer. En ik blijk heel veel nummers en artiesten, maar een paar keer te draaien. Dat klopt ook wel, want ik gebruik soulseek en MP3's alleen om muziek uit te testen. Het zijn wel heel veel verschillende artiesten. Mijn CD;s draai ik gewoon op mijn stereo installatie.

Als mensen bij mij thuiskomen, is heel vaak de eerste opmerking die ze maken: 'wat heb jij veel CD's'. Vervolgens wordt er weleens gekeken naar wat ik heb en dan wordt me weleens gevraagd hoe kom je aan die muziek of hoe leer je nieuwe muziek kennen. Dan heb ik meteen een tegenvraag en dat is hoeveel tijd wil je besteden aan het ontdekken van nieuwe muziek. Want daar draait het nl. om.

'Vroeger' voordat ik thuis internet had, las ik vrij veel muziektijdschriften en vooral de recensies om uit te zoeken wat interessante muziek was. Tegenwoordig surf ik op het internet en dan vooral de links hiernaast. Dan vis je uit wiens smaak op internet een beetje lijkt op die van jou en kijkt wat hij/zij mooi vind. Of je zoekt waar je favoriete artiesten naar luisteren. Men linkt in recensies ook artiesten aan elkaar. En dan ga je bijvoorbeeld naar soulseek en dan download je die muziek om te beluisteren. En vervolgens koop je de CD's die goed vind. Dit is een vrij tijdrovende bezigheid, maar wel mijn methode.

Een andere methode is naar een goede platenzaak gaan bijvoorbeeld: Plato. Dan vertel je wat je mooi vind en of zij nog platen weten die daaraan gelinkt zijn die je vervolgens daar kan beluisteren. Of je zoekt iemand die veel muziek kent en vraagt aan hem/haar wat er allemaal nog meer is. Ik heb ook een tijdje twee mensen aan nieuwe muziek geholpen. Je krijgt dan wel de situatie dat als je daar thuis komt, je het idee krijgt dat daar jouw muziekverzameling ligt.

Een andere methode is het uitzoeken welke sites MP3's of streaming audio aanbieden van verschillende artiesten en die dan standaard bezoeken. (voorbeelden zijn: 3voor12 dan vooral de luisterpaal en Pitchfork). En muziekbladen met verzamel CD's zijn ook handig.

Je moet natuurlijk altijd eerst luisteren of je het zelf ook mooi vind.

Bijgeloof

Ik word afgestraft voor mijn aankopen van de afgelopen tijd. Vorig jaar heb ik een paar rokken gekocht als alternatief voor korte broeken. Vervolgens heb ik ze amper aan vanwege dat gezellige weer. Nu heb ik t-shirts gekocht en wat denk je gaat het regenen en heb ik vandaag uit nood maar de verwarming aangezet. Ik zou er bijna bijgelovig van worden.

Ik ging vanochtend naar buiten om de 'Sorry I made you cry' van the Czars te kopen. Ik had wel gehoord dat het regende, maar ik dacht dat het een beetje spetterde. Niet dus. Ik kom bij de platenzaak aan, is hij er nog niet. Ben ik daarvoor nat geregend? Nu heb ik hem maar besteld. Ik heb wel 'Springtime can kill you' van Jolie Holland gekocht; een heerlijke zondagochtend CD.

Promotie

Dat ik het hier nog eens over Robbie Williams ga hebben. Hij heeft een nieuwe CD uit dus hij moet aan promotie doen. Toen kwamen ze uit bij Paul de Leeuw. Robbie had het klaarblijkelijk naar zijn zin. Ja, ik heb ook gekeken. Er werden eisen gesteld : 10 minuten en er moest over de CD gepraat worden. Bepaalde onderwerpen mochten niet. Na 11 minuten werd er ook ingegrepen dat het toch ook over de CD moest gaan.Robbie Williams had er geen zin in. Die vond de tafels veel interessanter.

Je ziet weleens krampachtige interviwes op TV, omdat er zoveel eisen worden gesteld. Dit was nou eens een leuk interview en volgens mij hoef je bij Robbie Williams maar even te zeggen dat hij een nieuwe CD uit heeft en hij wordt wel verkocht. Op 3voor12 werd gemeld dat het blijkbaar niet genoeg is dat hij in uitzending komt. Goed maar als je ziet dat je artiest het naar zijn zin heeft, moet je je misschien niet zo strak aan het tijdschema houden. En vaak zie je dat de artiesten niet eens weten dat er verboden onderwerpen zijn.

Stijl?

Mijn broer(tje) was jarig en als verjaardagskado had ik o.a een CD samengesteld en gebrand. Deze had hij vervolgens opgezet. Mijn moeder wist dat ik die CD voor hem had meegebracht, maar ze wist niet dat hij hem meteen had opgezet. Op een gegeven moment zei mijn moeder: is dit de CD die jij hebt meegebracht? Ja dus. Ze zei dat er dezelfde soort muziek opstond als op haar bandjes.

In mijn moeders auto zit een cassttedeck. En omdat er maar heel weinig volle bandjes te vinden zijn, heb ik voor haar bandjes volgezet met allerlei soorten muziek waaronder een aantal met mijn eigen samengestelde CD’s. Volgens mij stonden er niet veel dezelfde artiesten op, maar blijkbaar houd ik wel van een bepaalde ‘stijl’ van muziek. Alhoewel ik met stijl dan niet bedoel reggae, rock of dance. Dat heb ik altijd wel gedacht alleen ik kan het moeilijk omschrijven.

Downloads

Eindelijk. Kijk ik wil best voor MP3's betalen, maar dan moeten ook de alternatieven aangeboden worden. En eigenlijk ook in elk formaat en zonder dat DRM gezeik. Ik maak graag verzamel CD's, maar dan wel met .wav files (cda).

Met dank aan 3voor12

Jaloers

Vanochtend naar The frames bij Vrije geluiden zitten kijken. Ik heb zelf de CD 'For the birds'. Maar deze verdwijnt niet zo vaak in de CD speler. Op het moment dat ik dit schrijf zit hij zelfs niet in mijn CD speler. De CD blijft niet in mijn hoofd zitten. En ik vind hem net iets te rustig. Maar nu zag ik dat ze ook wat meer rocken. Ik ga toch eens soulseeken om te luisteren wat erop andere CD's van hun staat.

Na het kijken van dit programma weet ik ook weer waarom ik jaloers ben op muzikanten. Liedjes schrijven: cool. Ik ben niet zo vaak jaloers, maar hier wel een beetje op.

Als iemand het weten wil nu zit in mijn CD speler Ozark Henry met 'I'm seeking something that has already found me' met onder andere het nummer 'Dogs and dogmen'. Hier een stukje van de tekst:

Dogs and dogmen
They all look the same
They mingle to easy
Contrast is vague
As I come home from the park I notice a smell of shit
Soon I discover The irritating cause of it
Within the profile of my sole On the carpet of the hall
I find stinking brown A good reason to get pissed.

Het rare is dat als ik naar een nieuwe CD luister, de tekst mij in eerste instantie niet zo interesseert. Bij dit nummer kwam ik er pas een half jaar later achter waar deze tekst over ging. Maar een gave tekst.

Het mooiste of het beste.

Laatst was er een discussie over de film 'the others'. 'Er gebeurt niets' zei de èèn. 'Het is een goede film' zei de ander. Nu ga ik even over op CD's. Raar bruggetje. Hoe kan iemand een CD beoordelen die compleet buiten zijn smaakt valt? Ik neem Radiohead even als voorbeeld. De scheidslijn in het houden van Radiohead ligt vaak (niet statistisch onderzocht) voor of na OK Computer. Voor mij is de mooiste (ja mooiste en niet beste) CD van Radiohead 'The bends'. Daar is niet iedereen het mee eens. Vaak wordt OK computer' als beste CD gezien. hetzelfde zie ik vaak bij Lamb. Mijn favoriet is 'fear of fours', maar vaak wordt de titelloze CD voor 'fear of fours' gezien als het beste album van Lamb. Volgens mij is het moeilijk om een CD objectief te beluisteren. De lijstjes die je op dit weblog zal vinden zullen dan ook nooit de beste of de slechtste lijstjes zijn.

En wat ook altijd een mooie opmerking is. Ik zeg 'deze CD vind ik niet mooi'. De ander zegt dan 'maar dit is een hele goede CD'. Alsof dat er iets mee te maken heeft.